- mei
- mĕus, a, um (voc. meus for mi:2.
proice tela manu, sanguis meus,
Verg. A. 6, 835:Lolli meus,
Sid. Ep. 1, 9; and:domine meus,
id. ib. 4, 10; gen. plur meūm for meorum:pietas majorum meūm,
Plaut. Cas. 2, 6, 66:meapte,
Ter. Heaut. 4, 3, 8:meopte,
Plaut. Most. 1, 2, 77:meāmet,
id. Poen. 1, 3, 37; Sall. J. 85, 24; archaic form MIVS: MIEIS MORIBVS, Monum. Scip. in Inscr. Orell. 554; and mis = meis: ingens cura'st mis concordibus aequiperare, Enn. ap. Prisc. p. 955 P.; cf. Vahl. Enn. Ann. v. 131, p. 21), pron. possess. [me], my, mine, belonging to me, my own:haec ero dicam meo,
Plaut. Am. 1, 1, 304:carnifex,
Ter. And. 4, 1, 27:discriptio,
made by me, Cic. Sen. 17, 59:crimen,
against me, what I am blamed for, App. Mag. 10 init. p. 279:non mea est simulatio,
is not my way, Ter. Heaut. 4, 5, 34:tempestate meā,
in my day, Juv. 4, 140: meus sum, I am myself, in my right senses:pavidum gelidumque trementi Corpore, vixque meum firmat deus,
Ov. M. 3, 689:quod quidem ego facerem, nisi plane esse vellem meus,
quite independent, Cic. Leg. 2, 7, 17:vindicta postquam meus a praetore recessi,
my own master, free, Pers. 5, 88: meus est, he is mine, I have him, have caught him, he is in my power:meus hic est: hamum vorat,
Plaut. Curc. 3, 61:meus illic homost,
id. Mil. 2, 3, 63; id. Ps. 1, 3, 147; id. Bacch. 1, 1, 70:hic homo meus est,
id. Ps. 4, 7, 21:vicimus: en! meus est, exclamat Nāis,
Ov. M. 4, 356: meus, my, my own, my dear, my beloved:Nero meus mirificas apud me tibi gratias agit,
Cic. Fam. 13, 64, 1:civis,
my fellow-citizen, Juv. 12, 121.—With apposite gen.:cui nomen meum absentis honori fuisset,
Cic. Planc. 10, 26:quod meum factum dictumve consulis gravius quam tribuni audistis?
Liv. 7, 40, 9. ut mea defunctae molliter ossa cubent, Ov. Am. 1, 8, 108.— Absol.: mĕi, ōrum, m., my friends or relatives, my adherents, my followers:ego meorum solus sum meus,
Ter. Phorm. 4, 1, 21:flamma extrema meorum,
Verg. A. 2, 431: meus homo, or simply meus, i. e. this silly fellow of mine:homo meus se in pulpito Totum prosternit,
Phaedr. 5, 7, 32: at legatus meus ad emendum modo proficiscitur, Auct. Decl. Quint. 12, 18:stupor,
this blockhead of mine, Cat. 17, 21: mea and mea tu, my love, my darling:mea Pythias,
Ter. Eun. 4, 3, 14:mea tu,
id. Ad. 3, 1, 2:o mea,
Ov. M. 14, 761.— Voc.: mi, my dear! my beloved! o mi Aeschine, o mi germane! Ter. Ad. 2, 4, 4.—With the fem.:mi soror,
App. M. 5, p. 166, 3; 4, p. 155, 6;8, p. 205, 2: mi domina,
Hier. Ep. 22, 1:mi catella,
id. ib. 2:mi virgo,
id. ib. 17.—In plur.:mi homines, mi spectatores,
dear people, good spectators, Plaut. Cist. 4, 2, 8.— Neutr. absol.: mĕum, i, n., mine: quod subrupuisti meum, my property, i. e. my daughter, Plaut. Aul. 4, 10, 29; cf.meam,
id. ib. v. 14; 26: meum est, it is my affair, my concern, my duty, my custom:non est mentiri meum,
Ter. Heaut. 3, 2, 38:puto esse meum, quid sentiam, exponere,
Cic. Fam. 6, 5.—Plur.:fundite quae mea sunt, cuncta,
Juv. 12, 37.
Lewis & Short Latin Dictionary, 1879. - Revised, Enlarged, and in Great Part Rewritten. Charlton T. Lewis, Ph.D. and Charles Short. 2011.